Eu vou para o Rio de Janeiro

3 maart 2018 - Salvador, Brazilië

Het is alweer 7 weken geleden dat ik uit Nederland vertrok en dat betekent dat het project in Salvador er alweer op zit!

Wat heb ik weer veel meegemaakt de afgelopen weken. Zo ben ik o.a. een voetbalwedstrijd in Fonte Nova (WK stadion), Chapada Diamantina (Een natuurgebied dat groter is dan België) en Morro de Sao Paulo geweest. Verder heb ik het project waaraan ik heb gewerkt dus afgesloten.

Planet Heroes

Hoewel het lastig was om de kinderen te leren over duurzaamheid, hebben we er toch het beste van proberen te maken. Zo hebben we bijvoorbeeld met de kinderen recyclebakken gemaakt, bonen geplant, geknutseld met recyclede materialen, uitleg gegeven over de 17 sustainability goals, uitleg gegeven over wat goed is voor de aarde en wat niet, de kinderen geleerd over duurzaam transport (en ze leren fietsen). Verder hebben we ook veel met de kinderen gedanst, geknuffeld en gespeeld. Wat was het gek om na 7 weken ineens gedag te moeten zeggen. Ik had misschien meer verwacht van het project zelf, maar zoals ik al eerder zei, de liefde die de kinderen aan je geven is ongelofelijk. En de blijdschap bij het team als de kinderen snapten waar we het over hadden qua duurzaamheid was geweldig.

Het einde van het project betekent dus ook dat iedereen uit m’n team (behalve ik dus) nu weer terug is naar z’n eigen land. Mijn avontuur gaat verder door Brazilië.

Reizen

Ik ga namelijk morgen naar Rio de Janeiro! Vanuit daar ga ik waarschijnlijk nog naar 2 eilanden (Parati & Ilha Grande) en daarna reis ik door naar Sao Paulo. Uiteraard zou ik het liefst nog veel meer van Brazilië zien, maar aangezien Brazilië enorm groot is, zal ik dat moeten bewaren voor een volgende keer. Ik heb heel veel zin om weer nieuwe plekjes te gaan ontdekken!

Avontuur

Hoewel m’n leven in Brazilië al 1 groot avontuur is, heb ik deze week nog iets meegemaakt wat ik nooit eerder meemaakte… En dat is …. Een lekke autoband!

Het verhaal

Samen met Jakub (jongen uit m’n team) was ik voor een weekend naar Morro de Sao Paulo afgereisd met de boot. Morro de Sao Paulo is een eiland. Het bijzondere aan dit eiland is, dat er geen auto’s rijden. Hoe ze sommige dingen oplossen, moet je maar eens bekijken in de foto’s (vooral de taxi’s hier vond ik nogal grappig!). We logeerden gratis in Kilombo One Love. Dit is een community waar mensen leven van zo min mogelijk geld. Elke dag vragen ze restaurants en supermarkten of ze overgebleven voedsel mogen hebben. Ik moet eerlijk zeggen: ik heb in Brazilië nog niet zo lekker gegeten als in Kilombo One Love. In ruil voor het logeren, hielpen we met eten verzamelen, het schoonhouden van het huis, koken en het strand opruimen. Kilombo One Love was een erg duurzame plek vol lieve mensen met bijzondere verhalen. Zo was er bijvoorbeeld een Fransman die al 5 jaar op de fiets rondtrekt door Zuid-Amerika, samen met z’n hond en muziekinstrumenten. Heel bijzonder om naar zijn oneindige verhalen te luisteren. Vooral zijn verhalen over de situatie in Venezuala maakten veel indruk op me.

De terugreis

Na 3 dagen op dit mooie eiland, moesten we weer terug naar Salvador om te werken. Omdat de boot best duur was, besloten we een ferry te nemen en na de ferry met de bus verder te gaan.

Terwijl we al een tijdje op de bus aan het wachten waren, kwam er een mooie auto langs. In de auto zat een aardige vrouw. Zij was op weg naar Salvador. Voor dezelfde prijs als we zouden betalen voor de bus, konden we met haar meerijden. We waren al een tijdje aan het wachten op de bus en hadden geen idee hoelang dit zou duren. Verder zijn de bussen hier niet erg comfortabel of snel en de auto was erg aanlokkelijk. Samen met nog een Argentijnse man besloten we mee te gaan.

De auto zat erg lekker en de reis ging goed. Alleen reed de vrouw nogal hard. En met de enorme hoeveelheid hoge hobbels in de weg, is dat niet zo heel goed voor de auto. Na ongeveer een uur knalde de vrouw zo hard over een hobbel, dat de voorband explodeerde…

We waren in the middle of nowhere en de vrouw moest dus nog ongeveer een kwartier doorrijden met de lekke band om bij een benzinestation aan te komen. Gelukkig lukte het de vrouw om genoeg bereik te krijgen om mensen te bellen. Zo’n 80 belletjes later en 6 (!) uur verder, kwamen er eindelijk mensen om de auto om te wisselen. Uiteindelijk kwamen we om 04.00 aan in Salvador. In totaal hadden we er vanaf Morro de Sao Paulo 13 uur over gedaan… Maar… Geluk bij een ongeluk: De rit was uiteindelijk gratis :)

Sneeuw

In Salvador is het nog altijd goed weer en de zon schijnt nog steeds volop. Maar in Nederland kan er geschaatst worden en sneeuwt het. Wauw! Ik kan me er op dit moment niks bij voorstellen, maar wat heerlijk moet het zijn om te kunnen schaatsen. Geniet er nog even van dit weekend!


Um abraço de Salvador,

Anne

Foto’s

5 Reacties

  1. Wim Haverhals:
    3 maart 2018
    Leuk om je verhaal te lezen. Geweldig wat je allemaal meemaakt . Nog een fijne tijd.
    Gr, Wim en Wilna
  2. Willemien:
    4 maart 2018
    Dankjewel voor het delen van je belevenissen! Geniet van de komende tijd!
    Hartelijke groet, Willemien
  3. Diny Spierings:
    4 maart 2018
    Zo leuk te lezen en wat een heerlijk weer daar, hier is het zo koud geweest.
    Wa hadden een mooi optreden met de musical in Lexmond. Nick was er ook en onze nieuwe regisseur Hilde. Het is goed gegaan met een aantal zieken die niet mee konden doen is het toch goed gegaan.
  4. Ernst:
    6 maart 2018
    Tenha um bom feriado!
  5. De Gulle Lach:
    19 maart 2018
    Wauw....wat een geweldig avontuur weer!! Heerlijk om te lezen! Blijven we toch een beetje op de hoogte!! Geniet er nog ff van en als je terug bent eerst ff un GulleLach- bakkie komen doen om je verhalen te vertellen!! Groetjes Patrick & Linda